Trans Siberian 5: Ulaanbaatar - Beijing

The last part of the Trans Mongolian train trip. Again we had the Chinese train number 4, but this time we had a 4-persons cabin which we shared we 2 friendly young men from Ireland and The Netherlands. Our carriage had quite a mixture of nationalities, many Chinese and Mongolians, but also an elderly Australian, a couple of French girls and some more Dutch travellers. After climbing up through the hills south of Ulaanbaatar we spent most of the day crossing the Gobi, which is pretty barren and flat, with the occasional group of camels and a wind swept village. The Mongolian-Chinese border is interesting, because here they need to change the wheels of the train. They split the train in 2, separate all the carriages and lift each carriage. Then the wheel sets are taken off and wheeled away, while a line of new wheel sets are pushed underneath the carriages. This happens while everyone is in the train, so you get a good view of the whole process. In China it was foggy and there are lots of tunnels, so we probably missed the best parts, but we did see a lot of agriculture, ugly power stations, impressive new road and bridge constructions and crossed a very scenic mountain range just outside Beijing.

Het laatste deel van de Trans Mongolian treintocht. We hadden weer de Chinese trein nummer 4, maar deze keer deelden we een 4-persoons coupe met 2 vriendelijke jongens uit Ierland en Nederland. Onze wagon had een mix van nationaliteiten, veel Chinese en Mongoolse reizigers, maar ook een oudere Australiër, een paar Franse meisjes en nog een paar Nederlanders. Na een klim door de heuvels ten zuiden van Ulaanbaatar zijn we de rest van de dag door de Gobi woestijn gereden. De Gobi is tamelijk kaal en vlak, met af en toe een groep kamelen of een eenzaam dorp. De Mongools-Chinese grens was interessant, want hier moesten de wielen van de trein verwisseld worden. Alle wagons worden losgekoppeld en opgetild, en de wielen worden gewisseld terwijl iedereen nog in de trein zit, dus je kunt goed zien hoe ze het doen. Het laatste stuk door China was het mistig en reden we door vele tunnels, dus we hebben waarschijnlijk de mooiste delen gemist. Wat we wel zagen was veel landbouw, veel nieuwe wegen, indrukwekkende bruggen en tunnels, lelijke electriciteitscentrales en een mooi berggebied net voor Beijing.

Boarding train 4 in Ulaanbaatar

Just south of Ulaanbaatar

Nomadic camp

Mongolian herder

Gobi desert, with camels in the distance

One of the villages in the Gobi

Horse dealers near the Chinese border

Changing the wheels

Dam in China

Ugly power station

New bridges and tunnels

Agriculture

Scenic mountainous area just before reaching Beijing

Suburbs of Beijing

We had only half a day in Beijing, we had both been in Beijing before, and this turned out to be a good choice. August is the hottest time of the year and not the best time to visit Beijing. It was 35-37 C, very humid, and the air pollution does not help either. We were staying in a hotel just behind the Forbidden City, close to some nice parks, Jinshan Park, which has an artificial hill (built from the soil excavated from the moats around the Forbidden City) with an excellent view over the Forbidden City, and Beihai Park with a large lake. Both parks are very popular with tourist and locals. In the evening we watched the locals gathering for music and dance in the park. When I was walking through the park in the afternoon I had an interesting encounter with a Chinese teacher in English, who, I guess, was keen to talk some English with a foreigner, and who invited me to join him at a tea ceremony. Not something I would have done by myself, so very nice.

We hadden maar een halve dag in Beijing, we hadden allebij Beijing al een keer uitgebreid bezocht, en dit bleek een goede keuze te zijn. Augustus is namelijk de warmste maand en niet de beste tijd om Beijing te bezoeken. Het was er 35-37 graden C, erg vochtig, en de luchtvervuiling helpt natuurlijk ook niet. We verbleven in een hotel vlakbij de verboden stad, en dichtbij een aantal mooie parken waar ik nog niet eerder geweest was: Jinshan park, met een heuvel gebouwd van de grond uit de moten rond de verboden stad, en met een prachtig uitzicht over de verboden stad, en Beihai park met een groot meer. Beide parken zijn erg populair bij de lokale bevolking. 's Avonds verzamelden de lokale bewoners in het park om te zingen en te dansen. Toen ik 's middags door de parken liep, had ik een interessante ontmoeting met een Chinese leraar Engels, die mij uitnodigde voor een thee ceremonie. Leuk.

Temple on top of the hill in Jinshan Park

View over the Forbidden City, the northern entrance

Beihai Park

Trans Siberian 4: Kharkhorin-Khogno Khan

We had booked a 3-day trip to Kharkhorin instead of the standard trip to Terelj. It was interesting to see the road again: the ca 120 km between Ulaanbaatar and Lun, which was completely broken up in 2008, was now fully asphalted, but already full of big and deep holes, so cars have to drive slalom around them. The last 200 or so kilometers before Kharkhorin, which was a beautiful road in 2008, was now so bad that many cars were driving next to it. In Kharkhorin we stayed in the Anan ger camp at a beautiful location along the Orkhon river, close to the hills.

We hadden een 3-daagse tocht naar Kharkhorin geboekt in plaats van de standaard tocht naar Terelj. Het was interessant om de weg van Ulaanbaatar naar Kharkhorin weer te zien na 6 jaar: in 2008 was de ca 120 km lange weg tussen Lun and Ulaanbaatar volledig opgebroken, nu was dit nieuw asfalt, maar wel al met verschillende grote diepe gaten. De ca 200 km van Kharkhorin naar Lun was in 2008 een mooie geasfalteerde weg, maar was nu op verschillende plekken zo slecht dat de meeste auto's er naast reden. In Kharkhorin verbleven we in het mooi aan de Orkhon rivier gelegen Anar ger camp.

We stopped for lunch at a road side village

Anar ger camp

Inside our ger

Orkhon river valley west of Kharkhorin

Kharkhorin

The following day we visited the very interesting Kharkhorin museum, built in 2011 so new for me too, which displays many of the artifacts that were dug up from the old city of Kharkhorin by archeologists in the last decade. And of course the Erdene Zuu monastery. In the afternoon we drove to another ger camp, Khogno Khan, again in a beautiful location. This time near the Elsen Tasarkhai sand dunes and some fantastic granite mountains.

De tweede dag begon met een bezoek aan het mooie Kharkhorin museum, gebouwd in 2011, dus ook nieuw voor mij. Een prachtige tentoonstelling met vondsten van de opgravingen in de oude stad Kharkhorin en omgeving in de laatste 10 jaar. Daarna natuurlijk een bezoek aan het Erdene Zuu klooster. 's Middags reden we naar een ander ger camp, Khogno Khan, ook weer op een prachtige plek. Dit keer vlak bij de Elsen Tasarkhai zandduinen aan de voet van prachtige granietbergen in het Khogno Khan natuurreservaat.

Part of the wall with the 108 stupas around the Erdene Zuu monastery

Part of the monastery museum

Driving back through typical beautiful Mongolian landscape

Four harmonious friends, symbolising friendship and collaboration

Khogno Khan ger camp

Beautiful sunset from the ger camp

The following morning we visited the small but very scenic Erden Khamba monastery in the mountains before heading back to Ulaanbaatar. Along the road back we also stopped at a ger selling fresh airag (fermented mare's milk) and butter to have a look at the horses and taste the airag.

De volgende ochtend hebben we eerst het kleine maar prachtig gelegen Erdene Khamba klooster in de bergen bezocht. Op de terugweg naar Ulaanbaatar hebben we ook een ger bezocht die verse airag (gefermenteerde paardenmelk) en boter verkocht en airag geproefd.

Offering table inside the monastery

View from the monastery; the ruins on the left are from the original monastery destroyed in 1640 because of its golden roof

Visiting a road side ger selling airag and butter

Typical Mongolian view, horses, goats, sheep and gers

Some agriculture, rapeseed maybe?